Most graniczny na Wiśle w Bieruniu Nowym

Przez wiele wieków Wisła w tym miejscu była rzeką graniczną.

Most pomiędzy Bieruniem Nowym (gm. Bieruń) a Babicami (gm. Oświęcim) leży na starym szlaku, łączącym Śląsk i Małopolskę, który już w XIX wieku wyróżniał się spośród innych swoją ważnością.

W 1824 roku ukończona została budowa pierwszej utwardzonej drogi na ziemi pszczyńskiej biegnącej z Wrocławia przez Gliwice, Mikołów, Bieruń do Oświęcimia.
[Wiesława Korzeniowska, Wbrew prawu czyli o przemytnikach, kłusownikach, złodziejach i „inszych występnych” Bierunia i okolicy w XIX wieku, Bieruń 1990]

Przez wiele wieków Wisła w tym miejscu była rzeką graniczną. Od 1457 roku do 1526 roku była to granica pomiędzy Królestwem Czech a Królestwem Polskim. Później Śląsk wraz z Koroną Czeską przeszedł pod władanie dynastii Habsburgów. Ten stan utrzymał się do 1742 roku, kiedy to po I wojnie śląskiej prawie cały Śląsk przypadł Królestwu Prus. Po pierwszym rozbiorze Polski granica prusko-polska stała się granicą prusko (później niemiecko) -austriacką i taki stan utrzymał się do końca I wojny światowej.

W latach powojennych Wisła rozgraniczała wchodzące w skład odradzającej się Rzeczpospolitej – Babice i znajdujący się na terenie państwa niemieckiego w wydzielonym obszarze plebiscytowym – Bieruń. W tym czasie w Nowym Bieruniu stacjonował oddział francuskiego wojska pod dowództwem młodego Charlesa de Gaulle’a, który miał za zadanie między innymi strzec granicy niemiecko-polskiej na Wiśle.

Gdy  – w wyniku powstań śląskich i plebiscytu – część Górnego Śląska przypadła II Rzeczpospolitej, most między Bieruniem a Babicami łączył autonomiczne województwo śląskie z województwem krakowskim.

Po względnie spokojnym dwudziestoleciu międzywojennym historia mostu nad Wisłą stała się burzliwa, a określenie to można potraktować dosłownie. Podczas II wojny światowej most został dwukrotnie zniszczony. Po raz pierwszy we wrześniu 1939 roku, podczas odwrotu Wojska Polskiego, a po raz drugi pod koniec II wojny światowej (prawdopodobnie w styczniu 1945 roku) przez Wehrmacht.

Od 1945 roku Wisła płynąca pod mostem stała się znów granicą pomiędzy województwami, które zmieniały swój zasięg terytorialny i nazwy. Po stronie górnośląskiej było to kolejno: województwo śląskie, stalinogrodzkie, katowickie i obecnie – znów – śląskie. Po stronie małopolskiej większość czasu było to województwo krakowskie, a od reformy w 1998 roku – małopolskie.